วันที่ 14 พฤศจิกายน 2556

ครั้งที่ 2

บันทึกการเรียนรู้

- ชี้แจง เกี่ยวกับการเรียนในรายวิชานี้ว่าจะได้คะแนนอย่างไร

• จิตพิสัย                            10 คะแนน
• งานเดี่ยว (งานวิจัย)         10 คะแนน
• งานกลุ่ม (นำเสนอ)          20 คะแนน
• บันทึกอนุทิน (Blog)          20 คะแนน
• โทรทัศน์ครู                      10 คะแแน
• สอบกลางภาค                 15 คะแนน
• สอบปลายภาค                 15 คะแนน

เนื้อหาการเรียนรู้

เด็กที่มีความต้องการพิเศษ (Children with spacial needs)

       ความหมายของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

             1. ทางการแพทย์ มักจะเรียกเด็กที่มีความต้องการพิเศษว่า "เด็กพิการ" เพื่อใช้เกี่ยวกับการบำบัด

             หมายถึง เด็กที่มีความผิดปกติ มีความบกพร่อง สูญเสียสมรรถนภาพ อาจเป็นความผิดปกติ ความบกพร่องทางกายการสูญเสียสมรรถภาพทางสติปัญญา ทางจิตใจ

             2. ทางการศึกษา ให้ความหมาย เด็กที่มีความต้องการพิเศษว่า  เด็กที่มีความต้องการทางการศึกษาเฉพาะของตัวเอง ซึ่งจำเป็นต้องจัดการศึกษาให้ต่างไปจาก เด็กปกติทางด้านเนื้อหา หลักสูตรกระบวนการที่ใช้และการประเมินผล

             สรุปได้ว่า  เด็กที่มีความต้องการพิเศษ หมายถึง

             เด็กที่ไม่อาจพัฒนาความสามารถได้เท่าที่ควรจากการให้การช่วยเหลือ และการสอนตามปกติ
มีสาเหตุจากสภาพความบกพร่องทางร่างกายสติปัญญา และอารมณ์  จำเป็นต้องได้รับการกระตุ้น ช่วยเหลือการบำบัด และฟื้นฟู  จัดการเรียนการสอนที่เหมาะสมกับลักษณะและความต้องการของเด็กแต่ละบุคคล

ประเภทของเด็หที่มีความต้องการพิเศษ

           แบ่งกลุ่มได้ 2 กลุ่มใหญ่ๆ คือ

1. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความสามารถสูง

    มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา เรียกโดยทั่วๆ ไปว่า "เด็กปัญญาเลิศ"

2. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง

    กระทรวงศึกษาธิการ ได้แบ่งออกเป็น 9 ประเภท

    1. เด็กบกพร่องทางสติป้ญญา

    2. เด็กบกพร่องทางการได้ยิน

    3. เด็กบกพร่องทางการมองเห็น

    4. เด็กบกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ

    5. เด็กบกพร่องทางการพูดและภาษา

    6. เด็กบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

    7. เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้

    8. เด็กออทิสติก

    9. เด็กพิการซ้อน

1. เด็กบกพร่องทางสติปัญญา (Children with Intellectual Disabilities)

    หมายถึง เด็กที่มีระดับสติปัญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์ เฉลี่ยเมื่อเทียบเด็กในระดับอายุเดียวกัน

    มี 2 กลุ่ม คือ เด็กเรียนช้า และเด็กปัญญาอ่อน

•    เด็กเรียนช้า

             - สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้

             - เด็กที่มีความสามารถในการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ

             - ขาดทักษะในการเรียนรู้

             - มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย

             - มีระดับสติปัญญา (IQ) ประมาณ 71-90

             สาเหตุของการเรียนช้า 

                        - ภายนอก

                        - ภายใน

             ปัจจัยหลักเกิดภายนอก

              1. ภายนอก

                   - เศรษฐกิจของครอบครัว

                   - การสร้างเสริมประสบการณ์ให้แก่เด็ก

                   - สภาวะทางด้านอารมณ์ของคนในครอบครัว

                   - การเข้าเรียนไม่สม่ำเสมอ

                   - วิธีการสอนไม่มีประสิทธิภาพ

             2. ภายใน

                   - พัฒนาการช้า

                   - การเจ็บป่วย เด็กมีโรคประจำตัวเป็นสาเหตุ

                   ๐ เด็กปัญญาอ่อน

                            - เด็กที่มีภาวะพัฒนาการหยุดชะงัก

                            - แสดงลักษณะเฉพาะ คือ มีระดับสติปัญญาต่ำ

                            - มีความสามารถในการเรียนรู้น้อย

                            - มีความจำกัดทางด้านทักษะ

                            - มีพัฒนาการทางกายล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย

                            - มีความสามารถจำกัดในการปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อม

                   เด็กปัญญาอ่อนแบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

                            1. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก (IQ) ต่ำกว่า 20  

                                 ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่างๆ ได้เลย ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาลเท่านั้น

                            2. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ  20-34

                                 ไม่สามารถเรียนได้ ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้องต้นง่ายๆ              
2 กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปกันว่า C.M.P (Custodial Mental Reterdation)

                            3. เด็กปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ  35-49
                                 พอที่จะฝึกอบรมและเขียนทักษะเบื้องต้นง่ายๆ ได้ สามารถฝึกอาชีพ หรือทำงานง่ายๆ ที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้ เรียกว่า T.M.P (Trainable Mentally Retarded)
                            4. เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70
                                 เรียนในระดับประถมศึกษาได้ สามารถฝึกอาชีพและงานง่ายๆได เรียกโดยทั่วๆไปว่า E.M.R (Educable Mentally Reterded)

     ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

• ไม่พูด หรือพูดได้ไม่สมวัย
• ช่วงความสนใจสั้น วอกแวก
• ความคิด และอารมณ์ เปลี่ยนแปลงง่าย รอคอยไม่ได้
• ทำงานช้า
• รุนแรง ไม่มีเหตุผล
• อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน
• ช่วยตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

2. เด็กบกพร่องทางการได้ยิน (Children with Hearing Impaired) 
    หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่อง หรือสูญเสียการได้ยิน เป็นเหตุไห้การรับฟังเสียงต่างๆ ได้ไม่ชัดเจน 
มี 2 ประเภท คือ เด็กหูตึง และเด็กหูหนวก
     เด็กหูตึง หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟัง จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม
             1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินระหว่าง 26-40 DB
                 เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงเบาๆ เช่น เสียงกระซิบหรือเสียงจากที่ไกลๆ
             2. เด็กหูตึงปานกลาง ได้ยินเสียงระหว่าง 41-55 DB
                -เด็กจะมีปัญหาในการรับเสียงพูดคุยที่ดังในระดับปกติในระยะห่าง 3-5 ฟุตและไม่เห็นหน้าผู้พูด            

                -จะได้ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้
                -มีปัญหาในการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไม่ชัด ออกเสียงเพี้ยน พูดเสียงเบา หรือเสียงผิดปกติ
             3. เด็กหูตึงระดับมาก ไดยินระหว่าง 56-70 DB
                -เด็กจะมีปัญหาในการรับฟัง และเข้าใจคำพูด
                -เมื่อพูดคุยกันด้วยเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน
                -มีปัญหาในการรับฟังเสียงหลายเสียงพร้อมกัน
                -มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดช้ากว่าปกติ
                -พูดไม่ชัด เสียงเพี้ยน บางคนไม่พูด
             4. เด็กหูตึกรัดับรุนแรง ได้ยินระหว่าง 71-90 DB
                 -เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงและการเข้าใจคำพูดอย่างมาก
                 -ไดยินเฉพาะเสียงที่ดังไกล้หูในระยะ 1ฟุต
                 -การพูดคุยด้วยต้องตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง
                 -เด็กจะมีปัญหาในการแยกเสียง
                 -เด็กมักพูดไม่ชัด และมีเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูด
        
       เด็กหูหนวก
                 -เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน
                 -เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้
                 -ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้
                 -ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 DB ขึ้นไป
      
       ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

• ไม่ตอบสนองเสียงพูด เสียงดนตรี มักตะแคงหูฟัง
• ไม่พูด มักแสดงท่าทาง
• พูดไม่ถูกหลักไวยากรณ์
• พูดด้วยเสียงแปลก มักเปร่าเสียงสูง
• พูดด้วยเสียงต่ำ หรืด้วยเสียงที่ดังเกิดความจำเป็น
• เวลาฟังมักจะมองปากของผู้พูด หรือจ้องหน้าผู้พูด
• รูสึกไวต่อการสั่นสะเทือน และการเคลื่อนไหวรอบตัว
• มักทำหน้าที่เด๋อ เมื่อมีการพูดด้วย

3.เด็กบกพร่องทางการมองเห็น (Children with Visual Impairments)
          -เด็กที่มองไม่เห็นหรือพอเห็นแสงเห็นเลือนราง
          -มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองข้าง
          -สามารถเห็นได้ไม่ถึง 1/10 ของคนสายตาปกติ
          -มีลานสายตากว้างไม่เกิน 30 องศา 
จำแนกได้เป็น 2 ประเภท คือ เด็กตาบอด และเด็กตาบอกไม่สนิท
          เด็กตาบอด
                -เด็กที่ไม่สามารถมองเห็นได้เลย หรือมองเห็นบ้าง
                -ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการเรียนรู้
                -มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60 , 20/200 ลงมาจนถึงบอดสนิท
                -มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบกว่า 5 องศา
          เด็กตาบอดไม่สนิท
                -เด็กที่มีความบกพร่องทางสายตา
                -สามารถมองเห็นบ้าง แต่ไม่เท่ากับเด็กปกติ
                -เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18 , 20/60, 6/60, 20/200 หรือน้อยกว่านั้น
                -มีลานสายตาโดยเฉลี่ย อย่างสูงสุดกว้างไม่เกิน 30 องศา
         
        ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการเห็น

• เดินงุ่มง่าม ชนและสะดุดวัตถุ
• มองเห็นสีผิดไปจากปกติ
• มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นใส้ ตาลาย คันตา
• ก้มศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่รางอยู่ตรงหน้า
• เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่ง เมื่อใช้สายตา
• ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน
• มีความลำบากในการจำ และแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต

สะท้อนการเรียนรู้

       1. ได้ความรู้เพิ่มขึ้นจากสัปดาห์ที่ผ่านมา

       2. ได้เรียนรู้เนื้อหาเด็กที่มีความบกพร่องเพิ่มมากขึ้น